اثرات زیرکشندگی حشره کش های ایمیداکلوپرید و پیریمیکارب روی رفتار جهت یابی زنبور aphidius matricariae haliday (hym.: braconidae) در شرایط آزمایشگاهی

ایمیداکلوپرید و پیریمیکارب از جمله حشره­کش­های رایج برای کنترل شته جالیزaphis gossypii glover در مزارع و گلخانه­ها در ایران هستند.زنبور پارازیتوئید aphidius matricariae haliday نیز یکی از پارازیتوئیدهای مهم شته جالیز محسوب می­شود. اثرات زیرکشندگی حشره­کش­های مذکور روی رفتار جهت­یابی زنبور a.matricariae به بوی گیاه، شته میزبان و حشره­کش­ها با استفاده از دستگاه الفکتومتر بررسی گردید. برای انجام آزمایش­های الفکتومتری از غلظت­­های 3/0 و 2/4 پی­پی­ام (lc25) به ترتیب برای حشره­کش­های ایمیداکلوپرید و پیریمیکارب استفاده شد. ماده­های زنبور پارازیتوئید به مدت 24 ساعت در معرض بقایای خشک حشره­کش­ها در استوانه­های شیشه­ای قرار گرفتند. زنبورهای زنده مانده که حداکثر سه روز عمر داشتند، برای انجام آزمایش­های جهت­یابی مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که قرار گرفتن در معرض بقایای حشره­کش­های ایمیداکلوپرید و پیریمیکارب هیچ تاثیری روی عکس­العمل جهت­یابی پارازیتوئیدها به سمت بوی برگ­های آلوده به شته نداشت در حالی­که روی عکس­العمل آنها به سمت برگ­های بدون شته­ی آلوده به عسلک اثر داشت. در تمام آزمایش­ها، زمان­های دسترسی به تیمارها در پارازیتوئیدهایی که در معرض باقیمانده حشره­کش ایمیداکلوپرید قرار گرفته بودند، به­طور معنی­داری بیشتر از تیمار شاهد بودند.